krzyczeć

krzyczeć
{{stl_3}}krzyczeć {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}kʃɨʧ̑ɛʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_8}}krzyknąć{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_26}}vi {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}mówić podniesionym głosem{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_40}}człowiek: {{/stl_40}}{{stl_14}}schreien {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\krzyczeć na kogoś {{/stl_22}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}wołać{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}jdn anschreien{{/stl_14}}{{stl_4}}; {{/stl_4}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}strofować{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}jdn ausschimpfen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}głośno płakać{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_40}}niemowlę: {{/stl_40}}{{stl_14}}schreien{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}kreischen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}3) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}wydawać donośny odgłos{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_40}}mewa: {{/stl_40}}{{stl_14}}schreien{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}brüllen {{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_16}}fam{{/stl_16}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • krzyczeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, krzyczećczę, krzyczećczy, krzyczećczał, krzyczećczeli {{/stl 8}}– krzyknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, krzyczećnę, krzyczećnie, krzyczećnij, krzyczećnął, krzyczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • krzyczeć — wielkim głosem zob. wielki 1. Krzyknąć komuś coś w oczy, w twarz zob. rzucić 5 …   Słownik frazeologiczny

  • krzyczeć — ndk VIIb, krzyczećczę, krzyczećczysz, krzycz, krzyczećczał, krzyczećeli krzyknąć dk Va, krzyczećnę, krzyczećniesz, krzyczećnij, krzyczećnął, krzyczećnęła, krzyczećnęli, krzyczećnięty 1. «mówić, wołać głosem podniesionym, bardzo głośno» Krzyczeć… …   Słownik języka polskiego

  • krzyczeć na alarm — {{/stl 13}}{{stl 7}} krzykiem ogłaszać niebezpieczeństwo, wzywać pomocy, alarmować, ostrzegać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na widok pożaru zaczął krzyczeć ma alarm. Krzycząc na alarm, wbiegł do koszar. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • krzyknąć — → krzyczeć …   Słownik języka polskiego

  • krzyknąć — Krzyczeć wielkim głosem zob. wielki 1. Krzyknąć komuś coś w oczy, w twarz zob. rzucić 5 …   Słownik frazeologiczny

  • drzeć gębę — Krzyczeć lub głośno narzekać, zwłaszcza z blahych powodów lub bezpodstawnie Eng. To scream; to shout; to complain loudly …   Słownik Polskiego slangu

  • drzeć mordę — Krzyczeć lub głośno narzekać, zwłaszcza z blahych powodów lub bezpodstawnie Eng. To scream; to shout; to complain loudly …   Słownik Polskiego slangu

  • drzeć pysk — Krzyczeć lub głośno narzekać, zwłaszcza z blahych powodów lub bezpodstawnie Eng. To scream; to shout; to complain loudly …   Słownik Polskiego slangu

  • drzeć pyska — Krzyczeć lub głośno narzekać, zwłaszcza z blahych powodów lub bezpodstawnie Eng. To scream; to shout; to complain loudly …   Słownik Polskiego slangu

  • drzeć ryj — Krzyczeć lub głośno narzekać, zwłaszcza z blahych powodów lub bezpodstawnie Eng. To scream; to shout; to complain loudly …   Słownik Polskiego slangu

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”